Lamentationes Jeremiae Prophetae

J. D. ZELENKA (1679-1745) Lamentationes Jeremiae Prophetae, Sabbato Sancto, Ad Matutinum in I Nocturno

TESTI

Antiphona I
In pace in idipsum, dormiam et requiescam.

In pace mi corico e subito mi addormento.

Psalmus 4
Cum invocarem exaudivit me Deus justitia meae: in tribulatione dilatasti mihi.
Miserere mei, et exaudi orationem meam
.
Filii hominum, usquequo gravi corde?
Ut quid diligitis vanitatem et quaeritis mendacium?
Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum:
Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum.
Irascimini, et nolite peccare: quae dicitis in cordibus vestris,
in cubilibus vestris compungimini
sacrificate sacrificium justitiae, et sperate in Domino.
Multi dicunt: quis ostendit nobis bona?
Signatum est super lumen vultus tui Domine:
dedisti laetitiam in corde meo.
A fructu frumenti, vini et olei sui,
multiplicati sunt.
In pace in idipsum
dormiam et requiescam.
Quoniam tu Domine singulariter in spe
constituisti me.

Gloria Patri, et Filio,
et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc, et semper,
et in saecula saeculorum. Amen

Quando ti invoco, rispondimi, Dio, mia giustizia:
dalle angosce mi hai liberato;
pietà di me, ascolta la mia preghiera.
Fino a quando, o uomini, sarete duri di cuore?
Perché amate cose vane e cercate la menzogna?
Sappiate che il Signore fa prodigi per il suo fedele:
il Signore mi ascolta quando lo invoco.
Tremate e non peccate,
sul vostro giaciglio riflettete e placatevi.
Offrite sacrifii di giustizia
e confidate nel Signore.
Molti dicono: “Chi ci farà vedere il bene?”.
Risplenda su di noi, Signore, la luce del tuo volto.
Hai messo più gioia nel mio cuore
di quando abbondano vino e frumento.
In pace mi corico e subito mi addormento:
tu solo, Signore, al sicuro mi fai riposare.

Gloria al Padre, al Figlio,
e allo Spirito Santo
come era nel principio, e ora, e sempre,
per tutti i secoli dei secoli. Amen

Antiphona II
Habitabit in tabernaculo tuo, requiescet in monte sancto tuo.

Abiterà nella tua tenda, riposerà sul tuo santo monte.

Psalmus 14
Domine, quis habitabit in tabernaculo tuo?
Qui ingreditur sine macula, et operatur justitiam:
qui loquitur veritatem in corde suo,
qui non egit dolum in lingua sua:
non fecit proximo suo malum,
et opprobrium non accepit adversus proximos suos.
Ad nihilum deductus est in conspectu ejus malignus:
timentes autem Dominum glorificat:
qui jurat proximo suo, et non decipit,
qui pecuniam suam non dedit ad usuram, et mumera super innocentem non accepit.
Qui facit haec, non movebitur in aeternum.

Gloria...

Signore, chi abiterà nella tua tenda?
Chi dimorerà sul tuo santo monte?
Colui che cammina senza colpa,
agisce con giustizia e parla lealmente,
non dice calunnia con la lingua,
non fa danno al suo prossimo
e non lancia insulto al suo vicino.
Ai suoi occhi è spregevole il malvagio,
ma onora chi teme il Signore.
Anche se giura a suo danno, non cambia;
presta denaro senza fare usura,
e non accetta doni contro l’innocente.
Colui che agisce in questo modo
resterà saldo per sempre.

Gloria...

Antiphona III
Caro mea requiescet in spe.

Il mio corpo riposa al sicuro.

Psalmus 15
Conserva me, Domine, quoniam speravi in te:

dixi Domino: Deus meus es tu, quoniam bonorum meorum non eges.
Sanctis, qui sunt in terra ejus,
mirificavit omnes voluntates meas in eis.
Multiplicate sunt infirmitates eorum:
postea acceleraverunt.
Non congregabo conventicola eorum de sanguinibus,
nec memor ero nominum eorum per labia mea.
Dominus pars hereditatis meae et calicis mei:
tu es, qui restitues hereditatem meam mihi.
Funes ceciderunt mihi in praeclaris:
etenim hereditas mea praeclara est mihi.
Benedicam Dominum, qui tribuit mihi intellectum:
insuper et usque ad noctem increpuerunt me renes mei.
Providebam Dominum in conspectu meo semper:
quoniam a dextris est mihi ne commovear.
Propter hoc laetatum est cor meum, et exsultavit lingua mea:
insuper et caro mea requiescet in spe.
Quoniam non derelinques animam meam in inferno:
nec dabis sanctum tuum videre corruptionem.
Notas mihi fecisti vias vitae, adimplebis me laetitia cum vultu tuo:
delectationes in dextera tua usque in finem.

Proteggimi o Dio, in te mi rifugio.
Ho detto a Dio: “Sei tu il mio Signore,
senza di te non ho alcun bene”.
Per i santi che sono sulla terra,
uomini nobili è tutto il mio amore.
Si affrettino altri a costruire idoli:
io non spanderò le loro libagioni di sangue
né pronunzierò con le mie labbra i loro nomi.
Il Signore è mia parte di eredità e mio calice:
nelle tue mani è la mia vita.
Per me la sorte è caduta su luoghi deliziosi,
é magnifica la mia eredità.
Benedico il Signore che mi ha dato consiglio;
anche di notte il mio cuore mi istruisce.
Io pongo sempre innanzi a me il Signore,
sta alla mia destra, non posso vacillare.
Di questo gioisce il mio cuore,
esulta la mia anima;
anche il mio corpo riposa al sicuro,
perché non abbandonerai la mia vita nel sepolcro,
né lascerai che il tuo santo veda la corruzione.
Mi indicherai il sentiero della vita,
gioia piena alla tua presenza,
dolcezza senza fine alla tua destra.

Gloria...

Versiculum 
In pace in idipsum.
R. Dormiam et requiescam.

V. Retrocedano coperti di infamia.
R. Quelli che godono della mia sventura.

Lectio I
HETH. Misericordiae Domini quia non sumus consumpti:
quia non defecerunt miserationes eius.
Novi diluculo, magna est fides tua.
HETH. Pars mea Dominus, dixit anima mea: propterea expectabo eum.
Bonum est praestolaricum silentio salutare Dei.
TETH. Bonum est viro, cum portaverit iugum ab adolescentia sua.
IOD. Sedebit solitarius. et tacebit: quia levavit super se.
IOD. Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
Dabit percutienti se maxillam, saturabitur opprobris.
Ierusalem, convertere ad Dominum Deum tuum.                    

Le misericordie del Signore non sono finite,
non è esaurita la sua compassione;
esse sono rinnovate ogni mattina,
grande è la sua fedeltà.
“Mia parte è il Signore - io esclamo -
per questo inlui voglio sperare”.
Buono è il Signore con chi spera in lui,
con l’anima che lo cerca.
E’ bene aspettare in silenzio
la slavezza del Signore.
E’ bene per l’uomo portare il giogo fin dalla giovinezza.
Sieda costui solitario e resti in silenzio,
poiché egli glielo ha imposto;
cacci nella polvere la bocca,
forse c’è ancora speranza;
porga a chi lo percuote la sua guancia,
si sazi di umiliazioni.
Gerusalemme convertiti al Signore Dio tuo.

Responsorium I
Sicut ovis ad occisionem ductus est, et dum male tractaretur, non aperuit os suum: traditus est ad mortem, ut vivificaret populum suum, tradidit in mortem animam suam,
V et inter sceleratos reputatus est.
R Ut vivificaret...

Come agnello fu condotto alla morte e, mentre veniva torturato, non aprì bocca: fu condotto a morte perché desse la vita al suo popolo, nella morte consegnò la sua anima
V e fu considerato tra i malfattori
R per dare la vita...

Lectio II
ALEPH. Quomodo obscuratum est aurum, mutatus est color optimus,
dispersi sunt lapides sanctuari in capite omnium platearum?
BETH. Filii sion incliti, et amicti auro primo:
quomodo reputati sunt in vasa testea opus manum figuli?
GHIMEL. Sed et lamiae nudaverunt mammas, lactaverunt catulos suos:
filia populi mei crudelis, quasi struthio in deserto.
DALETH. Qui vescebantur voluptuose, interierunt in viis:
qui nutriebamntur in croceis, amplexati sunt stercora.
VAU. Et maior effecta est in iquitas filiae populi mei peccato Sodomorum,
quae subversa est in momento, et non ceperunt in ea manus.
Ierusalem, convertere ad Dominum Deum tuum.

Ah! Come si è annerito l’oro, si è alterato l’oro migliore.
Sono disperse le pietre sante all’angolo della strada.
I preziosi figli di Sion, valutati come oro fino,
ah! Come sono stimati quali vasi di creta,
lavoro delle mani del vasaio!
Perfino gli sciacalli porgono le mammelle
e allattano i loro cuccioli,
ma la figlia del mio popolo è divenuta crudele
come gli struzzi nel deserto.
La lingua del lattante si è attaccata
al palato per la sete;
i bambini chiedevano il pane
e non c’era chi lo spezzasse per loro.
Coloro che si cibavano di leccornìe languono lungo le strade;
coloro che erano allevati sulla porpora abbracciano letame.
Grande è stata l’iniquità della figlia del mio popolo,
maggiore del peccato di Sodoma
la qule fu distrutta in un attimo, senza fatica di mani.
Gerusalemme convertiti al Signore Dio tuo.

Responsorium II
Jerusalem surge, et exuete vestibus iucunditatis, induere cinere, et cilicio, quia in te occisus est Salvator Israel.
V Deduc quasi torrentem lacrimas per diem et noctem, et non taceat pupilla oculi tui.
R Quia in te...

Alzati Gerusalemme, toglietevi le vesti della festa, (lett: indossate) copritevi di cenere e cilicio, perché in te fu ucciso il Salvatore.
V Versa (lett: lacrime come un torrente) un torrente di lacrime giorno e notte, e non (taccia?) riposi la pupilla del tuo occhio.
R Perché in te...

Lectio III
Incipit oratio Jeremiae prophetae.
Recordare, Domine, quid acciderit nobis, intuere et respice opprobrium nostrum.
Haereditas nostra versa est ad alienos, domus nostrae ad extraneos.
Pupilli facti sumus absque patre; matres nostrae quasi viduae.
Aquam nostram pecunia bibimus, ligna nostra pretio comparavimus.
Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
Aegypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.
Patres nostri peccaverunt et non sunt, et nos iniquitates eorum portavimus.
Servi dominati sunt nostri, non fuit qui redimeret de manu eorum.
In animabus nostris afferebamus panem nobis a facie gladii in deserto.
Pellis nostra quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis.
Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.
Jerusalem convertere ad Dominum Deum tuum.

Inizia la preghiera del profeta Geremia.
Ricordati, Signore, di quanto ci è accaduto, guarda e considera il nostro obbrobrio.
La nostra eredità è passata a stranieri, le nostre case a estranei.
Orfani siamo diventati, senza padre; le nostre madri come vedove.
L’acqua nostra beviamo per denaro, la nostra legna si acquista a pagamento.
Con un giogo sul collo siamo perseguitati, siamo sfiniti, non c’è per noi riposo.
All’Egitto abbiamo teso la mano, all’Assiria per saziarci di pane.
I nostri padri peccarono e non sono più, noi portiamo la pena delle loro iniquità.
Schiavi comandano su di noi, non c’è chi ci liberi dalle loro mani.
A rischio della nostra vita ci procuriamo il pane davanti alla spada nel deserto.
La nostra pelle si è fatta bruciante come un forno a causa degli ardori della fame.
Hanno disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.
Gerusalemme convertiti al Signore tuo Dio.

Responsorium
Plange quasi virgo, plebs mea; ululate, pastores, in cinere et cilicio: quia venit dies Domini magna et amara valde. Accingite vos, sacerdotes, et plangite, ministri altaris, aspergite vos cinere.

Popolo mio, piangi come una vergine; gemete, pastori, rivestiti di sacco e cenere: viene infatti il giorno del Signore amaro e terribile. Cingete il cilicio, sacerdoti, e piangete, ministri dell’altare, cospargetevi di cenere.

Oratio
Visita, quaesumus Domine, habitationem istam et omnes insidias inimici ab ea longe repelle: Angeli tui sancti habitent in ea, qui nos in pace custodiant, et benedictio tua sit super nos semper. Per Dominum nostrum Jesum Christum Filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen.

Visita, ti preghiamo o Signore, questa dimora e allontana da lei tutte le insidie del nemico: abitino in lei i tuoi santi angeli, che ci custodiscano in pace e la tua benedizione sia sempre su di noi. Per il nostro signore Gesù Cristo tuo Figlio che è Dio, e vive e regna con te nell’unità dello Spirito Santo, per tutti i secoli dei secoli. Amen.

Joomla templates by a4joomla